این مراسم در ادامه برنامه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با رئیس جمهور با عنوان «دیدار با بزرگان» انجام می‌شود که در گام نخست، مسعود پزشکیان به همراه سیدعباس صالحی به دیدار محمدعلی موحد رفتند. این دیدارها در روزهای گذشته بازتاب فراوانی در میان قشر فرهنگی و کاربران فضای مجازی داشته است و با اقبال روبه‌رو شده است.

رویکردهای فرهنگی دولت چهاردهم در 100 روز نخست آن، فرآیند قابل دفاعی را دنبال کرده است. سیدعباس صالحی، وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی علاوه بر آن‌که تلاش کرده است دیدار با صنوف فرهنگی و هنری را به یکی اولویت‌های اصلی خود تبدیل کند، افراد چهره و پیشکسوت را به شوراهای برنامه‌ریزی و سیاستگذاری جشنواره‌ها و شوراهای مهم فرهنگی و هنری اضافه کرده است تا نشان دهد نگاه او صرفاً نگاهی تشریفاتی به این حوزه نیست.

او همچنین در حوزه وزارت خودش قدم مهم دیگری هم برداشته و توانسته علی‌رغم اینکه رئیس جهور دغدغه‌های اقتصادی و سیاسی فراوانی دارد، بخشی از زمان او را به اصحاب فرهنگ و هنر اختصاص دهد؛ در سه روز نخست هفته کتاب، رئیس‌جمهور ابتدا به همایش کتابداران آمد، سپس در یک جمع صمیمی و به همراه خانواده به کتابگردی رفت و روز جمعه خود را نیز به دیدار با استاد محمدعلی موحد اختصاص داد و شامگاه سه‌شنبه هم به دیدار رضا داوری اردکانی، فیلسوف معاصر رفت. 

به نظر می‌رسد پزشکیان و آقای وزیر از اجرای این برنامه‌ها قرار است به چندین هدف مهم در حوزه‌های فرهنگی دست یابند؛

 اول آنکه آن‌ها به دنبال بازسازی مجدد چهره دولت به عنوان یک دولت فرهنگی هستند که می‌تواند شکاف اجتماعی و فرهنگی موجود را کاهش دهد. بزرگان فرهنگ و هنر، افرادی هستند که خودآگاه یا ناخودآگاه تأثیری جدی بر توده‌های مردم دارند و نوع رفتار با ایشان، بر سطح اعتماد گروه‌های نخبه به دولت و حاکمیت نیز تأثیر جدی خواهد داشت.

 دوم آن‌ها تلاش خواهد کرد که در این وانفسای اقتصادی، شرایط معیشت این قشر را سر و سامان ببخشد.

سوم اهالی فرهنگ و هنر در همه کشورها حلقه اتصال میان دولت‌های حاکم و توده‌های مردمی بوده‌اند از این رو حضور آن‌ها به عنوان سرمایه اجتماعی توسط حکمران باید ارج نهاده شود و قدر دانسته شود.  

هنرمندان و چهره‌های فرهنگی می‌توانند دانسته یا نادانسته به کمک سیاستمداران بیایند و شرایط اجتماعی را برای ایشان در میان توده‌ها تغییر دهند. تجربه نشان داده است که کنار گذاشتن و نادیده گرفتن آن‌ها می‌تواند ذره ذره سرمایه اجتماعی و فرهنگی یک کشور را با چالش مواجه کند. با نگاه منطقی می‌توان به این باور رسید که هم‌نشینی و مشاوره با این بزرگان باعث می‌شود مدیران و مسئولان تصویر صحیح‌تری از نیازهای واقعی جامعه فرهنگی و هنری به دست بیاورند. در واقع، این تعامل می‌تواند مانع از ایجاد فاصله میان سیاست‌های فرهنگی و ذائقه واقعی مردم شود.

کوتاه سخن آنکه پروژه دیدار با بزرگان که توسط سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ دولت چهاردهم برنامه‌ریزی و تا اینجا با همراهی رئیس‌جمهور روبرو بوده است نه تنها می‌تواند فاصله اصحاب فرهنگ و هنر را با دولت چهاردهم کاهش دهد بلکه می‌تواند این پیام را به جامعه هنری مخابره کند که دولت می‌خواهد فضای بازتری را به لحاظ اجتماعی تجربه کند.